rok szkolny 2009/2010

Witold Mieczysław Bartnicki ps. "Kadłubek", "Wiktor" 

Witold Bartnicki urodził się 27 lutego1925 roku w Warszawie. Po ukończeniu szkoły powszechnej uczył się w Miejskim Gimnazjum nr 3. W czasie okupacji kontynuował naukę w oficjalnej szkole leśnej oraz potajemnie na tzw. kompletach w dawnym Liceum im. Stefana Batorego, gdzie wiosną 1944 uzyskał maturę na kierunku matematyczno-fizycznym.

W konspiracji uczęszczał także do Szkoły Podchorążych "Agrykola", gdzie uzyskał stopień kaprala podchorążego. Był członkiem 80. Warszawskiej Drużyny Harcerzy, wstąpił do Szarych Szeregach i brał udział w akcjach "małego sabotażu". (Informowanie społeczeństwa Warszawy i okolic  o sytuacji w mieście. Co zamierza zrobić wróg? Rozwieszanie ulotek na ulicach i domach. Kolportaż gazetek. Prowadzenie akcji wywiadowczej.) Następnie został dowódcą sekcji strzeleckiej w batalionie "Zośka" w oddziałach dyspozycyjnych Kedywu.

Był ostatnim żyjącym uczestnikiem Akcji pod Arsenałem. Podczas tej akcji uwolniono Jana Bytnara "Rudego", aresztowanego przez Gestapo. Wchodził w skład sekcji "Sygnalizacja". To właśnie na "Kadłubku" spoczęło bardzo odpowiedzialne zadanie: stojąc przy Banku Polskim przy ul. Bielańskiej, miał rozpoznać "budę" przewożącą więźniów z siedziby Gestapo w al. Szucha na Pawiak. "Głęboki, wyraźny ukłon kapeluszem" po rozpoznaniu "budy" był skierowany do "Kuby" Okolskiego, stojącego po przeciwnej stronie ul. Bielańskiej. Po rozpoznaniu "budy" sekcja "Sygnalizacja" automatycznie przekształciła się w sekcję "Ubezpieczenie pl. Teatralny". Przez 15 minut "Kadłubek" i "Kuba" stanowili jedyną ochronę swoich kolegów na tym kierunku.

W następnej akcji - odbiciu 49 więźniów przewożonych pociągiem z Lublina do obozu KL-Auschwitz, na stacji Celestynów [19 V 1943] - był członkiem sekcji "Łomy", w grupie uderzeniowej "Więźniarka", dowodzonej przez "Maćka" [Sławomir Maciej Bittner].

W czasie Powstania Warszawskiego walczył czynnie m.in. na Czerniakowie, Śródmieściu i Starym Mieście. Stanisław Sieradzki "Świst", jego przyjaciel z Batalionu "Zośka", wspominał odwagę Witolda Bartnickiego podczas walk na Woli. Gdy powstańcom udało się zdobyć dwa niemieckie czołgi typu "Pantera", Witold Bartnicki zgłosił się na ochotnika do załogi jednego z nich. 5 sierpnia czołg, w którym walczył, brał udział w uwolnieniu żydowskich więźniów z obozu koncentracyjnego "Gęsiówka".

Po klęsce Powstania dostał się do niewoli niemieckiej. Najpierw przebywał w obozie Sandbostel koło Bremy, w bardzo ciężkich warunkach. Następnie, po ewakuacji obozu, w Lubece, gdzie został uwolniony 5 V 1945, po zajęciu obozu przez Brytyjczyków. W grudniu tego roku powrócił do Polski, do Warszawy.

W latach 1946-1950 studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej, gdzie uzyskał dyplom inżyniera mechanika. W okresie aresztowań byłych żołnierzy Armii Krajowej przez komunistyczny Urząd Bezpieczeństwa, dla uniknięcia aresztowania, w styczniu 1950 r. uciekł z Warszawy w wagonie ambulansu pocztowego i ukrywał się w bezludnym wówczas miejscu na "Ziemiach Odzyskanych" (m. Szczytna Śląska). Kiedy po półrocznej nieobecności wrócił do Warszawy, natychmiast otrzymał wezwanie do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego - jego mieszkanie musiało być obserwowane. Po całodziennym przesłuchaniu został zwolniony.

Pracował m. in. w Centralnym Zarządzie Przemysłu Rybnego, w Centralnym Zarządzie Hurtu Spożywczego, w CZSS "Społem", w Zarządzie Przedsiębiorstwa Hurtu Spożywczego.

Od powrotu do Kraju w 1945 r. przejawiał dużą aktywność w Środowisku b. Żołnierzy Baonu AK "Zośka". Był stałym członkiem Komisji Historycznej Środowiska, Przewodniczącym Środowiska w latach 1986-1990, oraz 1994-1997. Był autorem wspomnień publikowanych w zbiorze "Pamiętniki żołnierzy baonu "Zośka", opracowań z okresu okupacji oraz wielu artykułów polemicznych na temat publikacji powstaniowych. Brał udział w licznych spotkaniach z młodzieżą harcerską organizowanych w rocznice słynnych akcji warszawskich Grup Szturmowych (m.in. "Arsenał", "Sieczychy"). Aktywnie uczestniczył w sierpniowych spotkaniach byłych żołnierzy baonu "Zośka", organizowanych na szlaku ich walk powstańczych oraz tradycyjnych "zośkowych" opłatków. Opiekował się grobami poległych towarzyszy broni na warszawskich Powązkach, współorganizował akcje umieszczania tablic upamiętniających szlak bojowy baonu "Zośka".

W 1995 r. został awansowany do stopnia kapitana rezerwy Wojska Polskiego.

Został odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych [1944], Medalem Wojska - czterokrotnie [1948], Krzyżem Partyzanckim [1978], Srebrnym Krzyżem Zasługi [1977], Warszawskim Krzyżem Powstańczym [1982], Krzyżem Armii Krajowej [1983], Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski [1985].

Witold Bartnicki zmarł 9 lipca 2008 roku.

I Powiatowy Przegląd Piosenki Harcerskiej i Powstańczej "Ocalić od zapomnienia"

WYNIKI KONKURSU!!!

KONKURS POETYCKI "Oblicze Ojczyzny"

REGULAMIN KONKURSU

WYNIKI KONKURSU

KONKURS PIĘKNEGO CZYTANIA "Kamieni na szaniec" Aleksandra Kamińskiego

REGULAMIN KONKURSU

W kategorii klas III - IV I miejsce zajęła Magdalena Skóra kl. IIIc, II miejsce Joanna Jaworska kl. IVa oraz Grzegorz Żebrowski kl. IVa, III miejsce Maciej Papis kl. IVb oraz Szymon Król kl. IIIb. Natomiast w kategorii klas V - VI I miejsce zajął Piotr Jastrzębski kl. VIa, II miejsce Maciej Miętus kl. Va, III miejsce Maria Sewerynowicz kl. VIa oraz Klaudia Zaleska kl. VIb.

Program uroczystości z okazji
67 rocznicy odbicia więźniów w Celestynowie
oraz
2 rocznicy nadania Szkole imienia Batalionu „Zośka”,
które odbędą się dnia 21 maja 2010 r.